Loftsteinar frá Mars
SNC loftsteinar
Loftsteinar sem falla til jarðar utan úr geimnum eru nokkuð ólíkir jarðneskum steinum að gerð. Hlutföll frumefna og samsæta í þessum steinum eru það ólík jarðnesku bergi að þeir geta aðeins átt rætur að rekja til annarra hnatta. Loftsteinar eiga engu að síður mismunandi uppruna. Til dæmis eru sumir loftsteinar ævafornir, líklega leifar frá myndun sólkerfisins fyrir um 4,5 milljörðum ára, á meðan aðrir eru sennilega leifar smástirna sem tvístrast hafa við árekstra innan sólkerfisins. Sumir loftsteinar koma frá tunglinu og hafa þá kastast út í geiminn við árekstur. Meðal þeirra um 25.000 loftsteina sem hingað til hafa fundist á jörðinni er talið að 34 eigi rætur að rekja til reikistjörnunnar Mars.
Yfirlit
Þótt það komi ef til vill mörgum á óvart að finna steina frá Mars á jörðinni er það alls ekkert svo ankanalegt við nánari athugun. Smástirni og halastjörnur geta rekist á reikistjörnu með svo miklu afli að bergleifar þeytast út í geiminn. Á Mars er mikill fjöldi árekstragíga; ör eftir heljarinnar loftsteinaregn, bæði stór og lítil.
Þeir steinar sem þeytast út í geiminn við árekstur, komast á braut um sólina líkt og hver annar loftsteinn eða hvert annað smástirni. Útreikningar vísindamanna sýna að frá myndun jarðar ætti um einn milljarður tonna af bergi frá Mars að hafa brotlent á jörðinni með þessum hætti. Það ætti því ekki að koma neinum á óvart að við skulum finna stöku loftsteina frá Mars, jafnvel þótt stærstur hluti þeirra liggi einhvers staðar grafinn neðanjarðar. En hvernig vitum við að loftsteinarnir koma frá Mars?
Uppruni
Efnasamsetning og aldur loftsteinanna útilokar Merkúríus, tunglið og smástirni og því eru Venus og Mars einu hnettirnir sem eftir standa. Venus er talin ólíkleg uppspretta vegna þess hve þyngdartog reikistjörnunnar er sterkt og því þarf mikla orku til að þeyta steinunum í átt til jarðar. Þegar reikistjörnufræðingar skoða umrædda loftsteina eru nokkrar vísbendingar sem benda sterklega til þess að þeir séu frá Mars:
-
Allir steinarnir virðast storkuberg – eldfjallaberg - sem þýðir að þeir hljóta að hafa komið frá hnetti sem hefur haldist eldvirkur í einhvern tíma. Flestir umræddir loftsteinar virðast tiltölulega ungir, sennilega um og innan við 1,3 milljarða ára, sem þýðir að þeir hljóta að hafa komið frá hnetti þar sem eldvirkni hefur átt sér stað frekar nýlega.
-
Hlutfallslegt magn súrefnissamsæta (atóm ákveðins frumefnis, í þessu tilviki súrefnis, geta haft mismargar nifteindir og kallast þau atóm samsætur) í steinunum er í samræmi við aðra samskonar steina en í ósamræmi við jarðneskt berg.
-
Við áreksturinn hefur loft fests inn í berginu í agnarsmáum loftbólum. Efnagreining á þessum loftbólum sýnir að efnasamsetning þeirra og samsætuhlutföll er í samræmi við lofthjúp Mars eins og Viking-lendingarförin mældu hann. Loftbólurnar eru í ósamræmi við alla aðra lofthjúpa sem við þekkjum í sólkerfinu sem útilokar Venus og jörðina. Rannsókn á þessum loftbólum eru bestu sönnunargögnin sem við höfum um að steinarnir séu í raun og veru frá Mars.
Loftsteinar frá Mars eru einkar áhugaverðir fyrir reikistjörnufræðingar vegna þess að þeir veita einstaka innsýn inn í sögu reikistjörnunnar.
Flokkun
Þeir 34 Marssteinar sem fundist hafa er skipt í þrjá akondrít loftsteinahópa: Shergottít (25), Nakhlít (7) og Chassignít (2). Loftsteinar frá Mars eru þess vegna oft kallaðir SNC loftsteinar. Flokkunin er byggð á efna- og steindasamsetningu og svo aftur samsætuhlutföllum en nöfnin eiga við um þá staði þar sem fyrstu steinar þessara hópa fundust.
-
Shergottít hópurinn (shergottites) er nefndur eftir Shergotty loftsteininum sem féll og fannst þann 25. ágúst 1865 í bænum Sherghati á Indlandi. Allir loftsteinarnir í þessum hópi eru storkuberg og flokkaðir út frá tvívetnis og vetnissamsætum í þeim. Sumir shergottít steinarnir virðast hafa verið í snertingu við vatn áður en þeir þeyttust út í geiminn. Þekktasti shergottít steinninn er án efa ALH84001.
-
Nakhlít hópurinn (nakhlites) er nefndur eftir Nakhla loftsteininum sem féll í El-Nakhla í Alexandríu, næst stærstu borg Egyptalands, þann 28. júní 1911. Margir urðu vitni að því þegar steinninn féll til jarðar og sáu hann splundrast í fjörutíu hluta. Samanlagt vó hann um tíu kg. Sagan segir að bóndi einn hafi orðið vitni að því þegar brot úr steininum lenti á hundinum hans, svo hann gufaði upp. Engar jarðneskar leifar af hundinum fundust og engin önnur vitni urðu að þessum atburði, svo telja verður harla ólíklegt að þetta hafi í raun gerst. Hins vegar getur vel verið að hundurinn hafi orðið fyrir steininum og látið lífið, fyrsta dýra svo vitað sé. Naklít steinarnir eru storkuberg úr basalti og innihalda ágít og ólivín kristalla. Þeir eru því sennilega frá einhverju eldfjallasvæði Mars.
-
Chassignít hópurinn (chassignites) er nefndur eftir Chassigny loftsteininum sem féll í bænum Chassigny í Frakklandi þann 3. október 1815. Hingað til hefur aðeins einn annar slíkur steinn fundist en sá fannst í Marokkó í norðvestur Sahara eyðimörkinni árið 2000. Chassignít steinarnir eru storkuberg sem innihalda mikið af ólivíni en einnig pýroxen og feldspat. Þessir steinar innihalda einnig eðalgastegundir í loftbólum sem er ólíkt efnasamsetningu lofthjúpsins í dag.
![]() |
Loftsteinarnir sem SNC hópurinn er nefndur eftir. Mynd: Stjörnufræðivefurinn |
ALH84001
Frá árinu 1979 hafa vísindamenn gert út árlega loftsteinaleiðangra til Suðurheimskautsins. Suðurheimskautið er einn besti staður jarðar til að leita eftir loftsteinum en ástæðan er fyrst og fremst sú að fáir jarðneskir steinar enda á ísnum. Því eru góðar líkur á að steinn sem finnst á heimskautaísnum sé loftsteinn. Það sem meira er ber hægfara færsla jökulíssins lofsteinana svo þeir safnast fyrir á stöðum þar sem ísinn rennur á fjöll.
Í desember 1984 fann hópur bandarískra vísindamanna 1,9 kg loftstein á Allan Hill svæðinu á Suðurheimskautinu. Þessi steinn var skráður ALH84001 þar sem hann var fyrsti steinninn (-001) sem fannst á Allan Hill svæðinu (ALH) árið 1984 (84). Steinninn reyndist um 4,5 milljarða ára en hafði sennilega kastast frá Mars fyrir um 15 milljón árum og lenti loks á jörðinni fyrir 13.000 árum. Árið 1996 vakti steinninn heimsathygli þegar smásjármyndir af honum sýndu mynstur sem einna helst líktust steingerðum leifum nanóbaktería, en mikilvægt er að taka fram að menn greinir mjög á um þetta.
![]() |
ALH84001 loftsteinninn frá Mars |
Loftsteinar á Mars
Í janúar 2005 fann Marsjeppinn Opportunity loftstein á Meridianihásléttunni sem er á stærð við körfubolta. Jeppinn fann steininn fyrir slysni eftir að hann hafði verið sendur að hitaskildi geimfarsins, skömmu eftir komuna upp úr Endurance gígnum sem hann varði nokkrum mánuðum í að rannsaka. Þetta var þriðji loftsteinninn sem fannst á öðrum hnetti en jörðinni, en áður höfðu Apollo geimfarar fundið tvo á tunglinu. Steinninn er afar fallegur járn-nikkel loftsteinn.
![]() |
Hitaskjöldur Opportunity jeppans brotlenti skammt frá járn-nikkel loftsteini. Mynd: NASA |
Tafla yfir loftsteina frá Mars
Nafn |
Flokkur |
Massi (kg) |
Fannst árið |
---|---|---|---|
Shergotty |
S-basalt (pýroxen-plagíóklas) |
4,00 |
1865 |
Zagami |
S-basalt |
18,00 |
1962 |
EETA79001 |
S-basalt |
7,90 |
1980 |
QUE94201 |
S-basalt |
0,012 |
1995 |
ALHA77005 |
S-lherzolite (ólivín-pýroxen) |
0,48 |
1978 |
LEW88516 |
S-lherzolite |
0,013 |
1991 |
Y793605 |
S-lherzolite |
0,018 | 1995 |
Nakhla |
N-clinopyroxenite |
10,00 |
1911 |
Lafayette |
N-clinopyroxenite |
0,80 |
1931 |
Gov. Valadares |
N-clinopyroxenite |
0,16 | 1958 |
Chassigny |
C-dunite (ólivín) |
4,00 | 1815 |
ALH84001 |
orthopyroxenite | 1,90 |
1993 |
Dar al Gani 476 Dar al Gani 489 Dar al Gani 670 Dar al Gani 735 Dar al Gani 876 Dar al Gani 975 Dar al Gani 1037 |
S-basalt |
2,02 2,15 0,59 1,62 0,006 0,028 4,01 |
1998 1997 1996-97 1998-99 1998 1999 1999 |
Y980459 |
S-basalt |
0,082 |
1998 |
Los Angeles 001 Los Angeles 002 |
S-basalt |
0,45 0,25 |
1999 1999 |
Sayh al Uhaymir 005 Sayh al Uhaymir 008 Sayh al Uhaymir 051 Sayh al Uhaymir 094 Sayh al Uhaymir 060 Sayh al Uhaymir 090 Sayh al Uhaymir 120 Sayh al Uhaymir 150 Sayh al Uhaymir 125 Sayh al Uhaymir 130 Sayh al Uhaymir 131 |
S-basalt | 1,34 8,58 0,44 0,23 0,042 0,094 0,075 0,108 0,031 0,278 0,17 |
1999 1999 2000 2001 2001 ? 2002 2002 2003 2004 2004 |
Dhofar 019 |
S-basalt |
1,06 |
2000 |
GRV 99027 |
S-lherzolite |
0,010 |
2000 |
Dhofar 378 |
S-basalt |
0,015 |
2000 |
NW Africa 480 NW Africa 1460 |
S-basalt |
0,028 0,070 |
2000 2001 |
Y000593 Y000749 Y000802 |
N-clinopyroxenite | 13,7 1,3 0,02 |
2000 2000 ? |
NW Africa 817 |
N-clinopyroxenite |
0,104 |
2000 |
NW Africa 1669 |
S-basalt |
0,036 |
2001 |
NW Africa 1950 |
S-lherzolite |
0,797 |
2001 |
NW Africa 856 |
S-basalt |
0,32 |
2001 |
NW Africa 1068 NW Africa 1110 NW Africa 1775 |
S-basalt |
0,65 0,12 0,025 |
2001 2002 2002 |
NW Africa 998 |
N-clinopyroxenite |
0,46 |
2001 |
NW Africa 1195 |
S-basalt |
0,32 |
2002 |
NW Africa 2046 |
S-basalt |
0,063 |
2003 |
MIL03346 |
N-clinopyroxenite | 0,715 |
2003 |
YA1075 |
S-lherzolite |
0,055 | ? |
Heimildir og ítarefni
- Mars Meteorites. NASA/JPL. Sótt 24.06.08.
- SNC Meteorites. Eric Weissteins world of Astronomy. Sótt 24.06.08.
- Mars Meteorites: In Depth Look. NASA/JPL. Sótt 24.06.08.
Hvernig vitna skal í þessa grein
-
Sævar Helgi Bragason (2010). Loftsteinar frá Mars. Stjörnufræðivefurinn. http://www.stjornuskodun.is/solkerfid/mars/loftsteinar-fra-mars (sótt: DAGSETNING).